Artikelindex

een kajak paradijs in Kroatië.

 

Mijn kajak laat ik voorzichtig het azuurblauwe water in glijden. De golfjes kabbelen zachtjes om me heen en de zonnestralen schitteren op het heldere water oppervlakte, waardoor de bodem zichtbaar is, in de verte zie ik de contouren van heuvelachtig eilandjes.

Als dit geen weekje relaxen en genieten wordt…

Gisteren zijn we aangekomen op het eiland Levernaka, na een boottochtje van zo’n 4 uur varen vanaf Sv Filip Jacov, het meetingpoint voor de deelnemende kajakkers aan het 8 daagse kajakvakantie in de Kornati archipel gelegen in de Adriatische zee.

Ons groepje bestaat uit deelnemers afkomstig uit Nederland, Oostenrijk en Zwitserland, in de leeftijd van 10 tot 50 plus. De eerste deelnemers heb ik ontmoet in de hotellobby van het hotel Mediteran in Zadar, waar we opgehaald zouden worden door Jogi een van de gidsen.

Precies op tijd verscheen hij in het hotel en na een korte kennismaking gingen we op weg naar Sv Filip Jacov waar de overige deelnemers en twee kleine motorbootjes op ons wachtten.

Nog even de inkopen doen voor een lunchpakket en we zijn klaar om de bootreis aan te vangen.

Mijn kayak werd voorzichtig aan boord gebracht en stevig vast gemaakt.

Een bijzonder gezicht je kano op het voorplecht van een motorboot.

Voor de overige deelnemers waren de dag ervoor al de huurkajaks en proviand overgebracht naar een basiskamp Levernaka, het eiland, waar vandaan we de omgeving zouden gaan verkennen.

In een kalm tempo laveerden de bootjes langs de vele eilandjes, weg van de drukte op het vaste land op weg naar het verder gelegen Kornati archipel, bestaande uit een groot aantal (meer dan 100) rotsige eilandjes met weinig begroeiing.

Aangekomen op Levernaka wordt de bagage met een transport karretje via een katrolletje vanaf de aanlegsteiger hogerop aan land gebracht.

Zacht snort het mechanisme van dit vernuftige hulpje.

Naast de bagage wordt ook een voorraad proviand verplaatst. Alles moet van het vaste land worden aangevoerd, op de eilandjes is niets behalve wat bomen en schapen.

Jogi en Bafo, twee stoere kerels, die tijdens onze reis als gids aanwezig zullen zijn, laten ons de tentjes zien, die her en der verspreid staan opgezet in de kleine boomgaard met bloeiende oleanders, amandelbomen, vijgen-, olijven- en pijnbomen.

Het blijkt een van de weinig officiële kampeerplekjes te zijn in de Kornati archipel.

Het bordje met de aanduiding “eensters camping” had ik al zien staan en daarmee was ook niets te veel gezegd.

Een gammel toegangshekje aan het begin van een paadje leidt naar een oud toiletgebouwtje met een douche, en verder geen voorzieningen.

Simpel en eenvoudig.

Het terrein is rotsig en ongelijk, maar het uitzicht over de zee is fantastisch.

Omdat ik als enige solist binnen dit gezelschap aanwezig ben krijg ik een tentje toegewezen wat verder weg van de anderen tentjes, vlakbij het kiezelstrand.

Bafo vraagt of ik dit een goed plekje vindt, zo niet, dan wil hij het tentje wel ergens anders op gaan zetten..zo’n plekje vlakbij zee lijkt me prima, dus beleefd sla ik zijn hulpvaardigheid om het tentje te verplaatsen af.

We krijgen alle tijd om onze tentjes in te richten en wat rond te kijken op het kampeerterreintje.

Bij de eenvoudige familie taverne, gelegen aan de toegangssteiger, vindt ik een prima schaduwrijk onder een grote pijnboom plekje met uitzicht over zee.. het begin van een weekje genieten met zon, zee en kajakken.

De eigenaren van de taverne maken een maaltijd voor ons klaar, gebakken makreel en een soort van paling, daarbij aardappels en sla. Het smaakt prima!

Na de maaltijd legt Jogi een waterkaart van de omgeving op tafel en vertelt over de plannen voor de komende week.

Hoever we kunnen gaan hangt af van de vaarconditie, de wensen van de groep en de Bora wind.

Boven alles staat voorop bij Jogi en Bafo, een ontspannen vakantie en veel genieten!