Dag 6: Schuilen, water in de tent

Tijdens het ontbijt horen we in de verte het gerommel van onweer.

Al snel gevolgd door flitslichten.

Als de buien snel over trekken kunnen we gaan varen aldus Jogi.

In dit gebied ben je nooit zo zeker van het weer, het kan alle kanten op gaan.

Helaas voor ons dit keer niet. Het onweer wordt heviger en de wind neemt toe in kracht.

We krijgen de opdracht de tenten goed af te sluiten en geen losse materialen buiten te laten liggen. Voor de zekerheid nog maar even langs de boten gelopen en ik ben niet de enige, Bafo en Jogi zijn hetzelfde van plan.

De kajaks liggen er goed bij.

De eerste druppels beginnen uit de donkere wolken naar beneden te druppen en met z’n allen verschansen we ons in een ruimte van de taverne, waar we een prima uitzicht hebben op de omgeving.

Net voor de bui in alle hevigheid losbarst zien we diverse zeilbootjes de baai in varen om een beschut plekje te zoeken.

De wind striemt over het water en hagelstenen kletteren naar beneden.

De afvoerpijpen kunnen het water niet aan en in de ruimte waar we verblijven zien we het water over de vloer stromen.

De jongelui vermaken zich prima met kaart spelletjes en de ouderen verschansen zich met een boek. Afwachten maar… de dag is nog lang..

Van Jogi horen we dat de buien rond de middag weg getrokken zullen zijn…

Na de lunch wordt het inderdaad helder en neemt de buien activiteit af.

Ik besluit eens bij mijn tentje te gaan kijken of die de bui heeft doorstaan.

Het tentje staat nog stevig overeind, maar wel in een enorme plas water, omdat door de muurtjes op de campsite het water niet weg heeft kunnen lopen.

Slaapzak en matje zijn drijfnat geworden en mijn kano uitrusting in de voortent ligt in een modderplas rond te dobberen…

Met de zee dichtbij begin ik met het schoonspoelen en al snel hangt alles te drogen onder de bomen..

Van Jogi krijg ik te horen dat er voor mij vandaag een mogelijkheid is om van het eiland te vertrekken. Of ik hier gebruik van wil maken?…de andere optie is de dag erna, maar wanneer is erg onzeker, omdat er erg veel slecht weer in aantocht is en er mogelijk pas aan het eind van de dag vertokken zal worden. Mijn reisschema naar huis biedt niet zoveel ruimte dus besluit ik de eerste mogelijkheid aan te nemen, dan maar met natte spullen naar huis.

Jogi gaat ook naar het vasteland om inkopen te doen en de nieuwe groep gasten op te halen.

Mijn kajak kan mee met een van de toeristenboten en zelf krijgen we een plekje op een andere boot, die wat sneller vaart.

De buien zijn inmiddels voorbij en het weer is opmerkelijk snel verbeterd. Een aantal van mijn mede vaarders gaan nog een kort stukje peddelen met Bafo.

Snel zeg ik ze gedag en neem afscheid van ze.

De week ging snel voorbij en ik besef, dat ik hier nog vaker zou willen varen, omdat ik nog lang niet alles heb gezien…

Ria