Voor de één de eerste keer, voor de ander weer voet op bekend terrein. In het openingsweekeinde in september 2018 was K.V.Keistad erbij en zagen wij een min of meer kaal en gebarsten kleilandschap. In de jaren daarna zag je de vegetatie groeien en het aantal vogels toenemen. Nu kun je je haast niet voorstellen dat de Markerwadden nog maar zo kort bestaan.
Als vertrekpunt werd nu Broekerhaven gekozen. Een paar parkeerplekken en een strandje, meer hebben wij niet nodig. De afstand naar de Markerwadden vanaf Broekerhaven is ten opzichte van vertrek van de Oostvaardersdijk bij Lelystad wel iets langer, maar een mens wil wel eens iets anders. Na een rondje insmeren en een warming up stapten wij in de boten. Guus had de nieuwe “Leo” mee en zat als een vorst. De voorspelling was 3 Bft uit het oosten en wij kozen een koers die de wind en een geplande drijfpauze zou compenseren
. Dit lukte wonderbaarlijk goed, de hoge mast van Lelystad en de uitzichttoren op de Markerw
adden zorgden voor een prima richtpunt. Maar de wind kwam toch schuin van voren uit het zuidoosten, dus of het geluk of wijsheid was zullen wij niet weten. Wel waren er mooie golven😊. Op een oversteek van 14 km is het wel fijn om onderweg een drijfpauze te houden. Geoff had de goede tip dat ieder met de linkerhand een andere boot moest vasthouden en dan met de andere kon eten en het werkte. Op de foto van de route kun je mooi zien waar de drijfpauzes gehouden zijn. Op de Markerwadden aangekomen bleek dat wij niet de enige kajakkers waren. Wij deelden het “kano strandje” met een groep uit Lelystad. Ieder ging zijn ding doen en na een uur maakten wij ons klaar voor de terugtocht. In de veronderstelling dat wij de wind op de terugweg schuin van achter zouden hebben en lekker terug konden surfen, bleek deze te zijn gedraaid naar noordoost. Dus weer schuin van voren al was de wind wel iets minder geworden. Met een kerktoren ten westen van Enkhuizen hadden wij weer een mooi richtpunt. Helaas werd deze koers iets te lang aangehouden waardoor we te veel naar het oosten uitkwamen. Een kleine dissonant in het slotakkoord zeg maar. Het was een mooie dag en een mooie tocht, moe maar voldaan kwamen wij weer in Broekerhaven terug.